قیام مردم اهواز و سکوت جنبش سبز

30روز از قیام 15 آپریل مردم اهواز میگذرد.قبل از 15 آپریل نیروهای دولتی برای ایجاد رعب و وحشت بیش از 300 نفر را درستگیر کردند و مردم را تهدید کردند در صورت شرکت در تظاهراتها زندانیان آزاد نخواهند شد ولی مردم رشید اهواز که از ظلم آخوندی و خسته شده بودند بر قیام خود اصرار کردند و در روز 15 آپریل جمعیت های زیادی به خیابانها آمدند.

نیروهای دولتی که دستور آتش را از تهران با خود آورده بودند بیرحمانه به سمت مردم آتش گشودند و درگیری هایی در مناطق مختلف بین تظاهرات کنندگان و نیروهای دولتی بوقوع پیوست.

بعد از 15 آپریل دولت آخوندی موج اعدام ها در اهواز را شروع کرد و بسیاری از زندانیان ، از 15 ساله تا 60 ساله را اعدام کردند.

در منشور جنبش سبز ، یکی از ارزشهای بنیادین این جنبش این گونه معرفی شده است :

فارغ از کرامت انسانی و حقوق بنیادین بشر، فارغ از مذهب، جنسیت، قومیت و موقعیت اجتماعی و استقرار و تضمین موازین حقوق بشر به عنوان یکی از مهم ترین دستاوردهای تاریخ و حاصل خرد جمعی همة انسان ها، مورد تأیید و تأکید جنبش سبز است. این حقوق خدادادی است و هیچ فرمانروا، دولت، مجلس، محکمه یا قدرتی نمی تواند تحت هیچ شرایطی یا بهانه ای آن را لغو یا به صورت ناموجه و خودسرانه محدود کند. تحقق این امر مستلزم احترام به اصولی چون برابری همگان در برابر قانون، مدارا با مخالفان، گفتگوی همگانی و منصفانه، حل مسالمت آمیز مناقشات ملی، منطقه ای و صلح طلبی جهانی و مقاومت جدی در برابر تبعیضات قومی، جنسیتی، طبقاتی و مذهبی است که خود در پرتو ایجاد زمینه های لازم برای فعالیت آزاد احزاب، رسانه های مستقل، جلوگیری از سانسور، دسترسی آزاد به اطلاعات، گسترش و تعمیق فضای مدنی، احترام به حریم خصوصی افراد، فعالیت آزادانة تشکل ها و شبکه های اجتماعی غیردولتی و اصلاح قواعد و مقررات در جهت حذف هرگونه تبعیض میان شهروندان امکان پذیر است..

جنبش سبز خود را یک جنبش مردمی آزادی خواه ، و مدافع از آزادی خواهان میداند.

جنبش سبز همواره بصورت رسمی دفاع خود را از مردم مظلوم سوریه و شیعیان ظالم بحرین اعلام کرده بود ولی میبینیم که یکی از قیامهای مردمی در کشوری که این جنبش در آن متولد شده است را نادیده میگیرند و هیچ گونه خبری از آن را منعکس نمیکنند.

دلیل آن چیست؟؟

جنبشی که خود را مدافع حقوق بشر ، آزادی خواه و طرفدار آزادی خواهان معرفی میکند ، اکنون که در ضعف و ناتوانی بسر میبرد و قدرتی در دست ندارد یکی از قیام های بزرگ در ایران را نادیده گرفت ، چه تضمینی وجود دارد در صورتی که این جنبش حکومت مردمی را تشکیل دهد همانگونه که حقوق مسلم اعراب برای اعتراض را نادید گرفت حقوق مسلم اعراب ایران برای زندگی و حقوق اولیه را نادیده نگیرد؟؟